Zelfdoding: een beladen onderwerp

Eén van de ingrijpendste gebeurtenissen om mee geconfronteerd te worden is zelfdoding. En vrijwel iedereen heeft er wel een keer mee te maken: elke dag zijn er in Nederland gemiddeld 5 mensen die er bewust voor kiezen om uit het leven te stappen. Daarbij is een verontrustende trend waarneembaar: het aantal zelfdodingen onder jongeren tot 30 jaar is fors gestegen. De werkgroep pastoraat wil het onderwerp een keer bespreekbaar maken met pastorale medewerkers en andere belangstellenden.

Zelfdoding is voor nabestaanden meestal een grote kwelling: Had ik het niet kunnen zien aankomen? Heb ik die persoon voldoende aandacht gegeven? Stond ik wel open voor zijn of haar problemen?

En dan is er nog de religieus-ethisch vraag. Mag ik mij wel van het door God gegeven leven beroven. Hoe verhoudt dit zich tot het vijfde gebod: Gij zult niet doden? De kerk was daar vroeger heel stellig over: het mag niet en ze sprak daarom over zelfmoord. In dat woord lag een moreel oordeel besloten. Het ging zelfs zo ver dat in de katholieke kerk de begrafenisliturgie aan de overledene werd ontzegd. Gelukkig wordt daar nu anders mee omgegaan.

Wij willen primair aandacht geven aan de pastorale kant: Wat valt er te zeggen over de motieven van mensen die een einde maken aan hun leven? Wat betekent die zelfdoding voor nabestaanden? Wat kunnen we als (gelovige) naaste tegen nabestaanden zeggen?

De bijeenkomst over dit onderwerp vindt plaats op woensdag 17 april om 13.30 uur in de Klokkenkamp en duurt tot uiterlijk 15.00 uur.
Dominee Dick Juijn zal het gesprek leiden. U bent van harte welkom.

Namens de werkgroep Pastoraat,
Riekele Bijleveld